- Πως λέγεται το γήπεδο στα Ζωνιανά;
- ΣΕΦ, Στάδιο Ειρήνης και Φυτείας.
- Γιατί αν τα Ζωνιανά είχανε ομάδα πόλο θα ήταν πρώτοι παγκοσμίως;
- Γιατί θα παίζανε όλοι φουνταριστοί.
- Γιατί στα Ζωνιανά είναι όλοι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού;
- Γιατί έχει ως έμβλημα το τρίφυλλο.
- Γιατί το γήπεδο των Ζωνιανών δεν έχει χόρτο και γραμμές;
- Γιατί καπνίσαν όλο το χόρτο και ρουφήξαν τις γραμμές.
- Τι στολίζουν στα Ζωνιανά τα Χριστούγεννα αντί για έλατο;
- Χασισόδεντρο.
- Ποιό είναι το αγαπημένο τραγούδι όλων στα Ζωνιανά;
- Πίνω μπάφους και παίζω Προ.
- Γιατί έμεινε χθες κλειστό το σχολείο στα Ζωνιανά;
- Γιατί οι δάσκαλοι παρουσιάζουν ήδη συμπτώματα στέρησης.
- Τι κοινό έχουν τα Ζωνιανά με την εκκλησία;
- Και στα δύο όταν μπαίνεις κάνεις το Σταυρό σου.
- Σε ένα αμάξι είναι ένας από τα Ζωνιανά, ένας από τα Ανώγεια και ένας από τα Λιβάδια Μυλοποτάμου. Ποιός οδηγεί;
- Η ασφάλεια.
- Και πιο είναι το αγαπημένο άθλημα των Ζωνιανών;
- Το μπάφκετ.
- Γιατί στα Ζωνιανά δεν έχει πλέον άλλο πράσινο;
- Που να βρεθεί πράσινο αφού το ξεριζώνουν τα ΕΚΑΜ.
- Γιατί τα ΕΚΑΜ μαζεύουν το χασίς των Ζωνιανών;
- Γιατί μετά τις φωτιές στην Πελοπόννησο παρατηρήθηκε έλλειψη στο Κολωνάκι.
- Γιατί τα Ζωνιανά έχουν τα πιο γρήγορα γαϊδούρια;
- Γιατί με τόσο χόρτο που βόσκουν γίνονται καθαρόαιμα κούρσας.
- Αν η ιστορία των Ζωνιανών γίνει κάποτε ταινία, θα πρωταγωνιστεί ο Φούντας;
- Πουτάνα παγκοσμιοποίηση. Μπαίνουν τα ΕΚΑΜ στα Ζωνιανά και παραλύει η οικονομία της Ολλανδίας.
Πέμπτη, Οκτωβρίου 25, 2007
Ραδιοφωνικοί οργασμοί
Προχτές συζητούσα με κάτι φίλους και φίλες για τον γυναικείο οργασμό..
σήμερα ξύπνησα και θυμήθηκα ένα κειμενάκι που είχα κλέψει απο κάπου, το επανέφερα και είπα να το εμπλουτίσω..
μάλιστα το μετέφρασα και για κάτι φίλους απο το εξωτερικό..
Πάω στο ραδιόφωνο και βρίσκω ανοιχτό ένα κοσμοπόλιταν του 2002, στην σελίδα 144, να έχει αφιέρωμα στον γυναικείο οργασμό..
ήταν σημάδι απο τον θεό, πως έπρεπε να κάνω αφιέρωμα. και έκανα.. γέλασα πάρα πολύ και εγώ και αρκετοί που επικοινώνησαν..
παρόλα αυτά πρόσεξα ένα μούδιασμα και μιά ταμπου-λίλα στον αέρα...
Παραθέτω το δικό μου case study πάνω στα είδη του γυναικείου οργασμού..
Ήταν ο Sigmund Freud ο πρώτος που έιπε πως υπάρχουν 2 είδη γυναικείου οργασμού.
άλλοι "sexperts" υποστηρίζουν πως υπάρχουν 3 είδη. ο Κλιτοριδικός, ο Κολπικός και ο Μικτός.
Νοιώθω πως πρέπει να καταθέσω το δικό μου case study πάνω σε αυτό...
Οι γυναίκες έχουν πολλούς τρόπους να εκφράσουν την ευχαρίστηση τους, εκτός απο τον κλασσικό αναστεναγμό:
Αααααααααχχχχχχχχχ...
Πρώτα απο όλα ο Θετικός οργασμός:
Ναι, ναι, ναι, ναίιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι.... Αααααααααχχχχχχχχχ...
Μετά ο αρνητικός:
Όχι, όχι, όχι, όχιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι.... Αααααααααχχχχχχχχχ... (κοινός παρονομαστής το Αααααααααχχχχχχχχχ...)
Ο πίνγκ-πόνγκ ή τέννις:
Ναί, όχι, ναι, όχι, ναι, όχιιιιιιι..... Αααααααααχχχχχχχχχ... (συνοδεύεται απο κίνηση του κεφαλιού στο μαξιλάρι δεξιά-αριστερά)
Ο Θρησκευτικός:
Οοοοο... Θεέ μου.... Θεέ μου.... Θεέ μου.... Αααααααααχχχχχχχχχ...
Ο ψεύτικος:
Ναi, Γιώργο, ναι, Γιώργο, Γιώργο μου, ναι.. Αααααααααχχχχχχχχχ...
Ο Heavy Metal:
Cmmon Honey, Go Johnny, Yeah Baby, Deeper Honey, Comin Baby, Αααααααααχχχχχχχχχ...
Ο χρονικός:
Τώρα, τώρα, τώρα..... τώραααααα.........Αααααααααχχχχχχχχχ...
Ο Γεωγραφικός:
Εκεί, εκεί, εκεί.... εκείιιιιιιιι.... Αααααααααχχχχχχχχχ...
Ο οργασμός της αγελάδας:
Μμμμμμμμμ... Μμμμμμμμμμμμμμ.... Μμμμμμμμμμμμμμμ.... Αααααααααχχχχχχχχχ...
Ο Θανατηφόρος:
Πεθαίνω.... σβήνω..... πεθαίνωωωωωωωωωωωωωωω..... Αααααααααχχχχχχχχχ...
Ο θανάσιμα θανατηφόρος:
Αν σταματήσεις τώρα, σε σκότωσα.... Αααααααααχχχχχχχχχ...
ο 89Rainbow:
Νοιώθω... Νοιώθω μουσική... Νοιώθω Θεσσαλονίκη... Νοιώθωωωωωωωωωωωωω.... Αααααααααχχχχχχχχχ...
όταν τα διάβαζα αυτά, η μαρία ήταν σε ένα ταξί, και άκουγε απο το κινητό... ήθελε να πεί τον ταξιτζή να βάλει 89Rainbow, αλλά επειδή αυτός σταυροκοπιόντανε μπροστά σε κάθε εκκλησιά, κόλωσε..
ερώτηξη κρίσεως: ένας άνδρας μπορεί να έχει ψεύτικο οργασμό ;
;)
σήμερα ξύπνησα και θυμήθηκα ένα κειμενάκι που είχα κλέψει απο κάπου, το επανέφερα και είπα να το εμπλουτίσω..
μάλιστα το μετέφρασα και για κάτι φίλους απο το εξωτερικό..
Πάω στο ραδιόφωνο και βρίσκω ανοιχτό ένα κοσμοπόλιταν του 2002, στην σελίδα 144, να έχει αφιέρωμα στον γυναικείο οργασμό..
ήταν σημάδι απο τον θεό, πως έπρεπε να κάνω αφιέρωμα. και έκανα.. γέλασα πάρα πολύ και εγώ και αρκετοί που επικοινώνησαν..
παρόλα αυτά πρόσεξα ένα μούδιασμα και μιά ταμπου-λίλα στον αέρα...
Παραθέτω το δικό μου case study πάνω στα είδη του γυναικείου οργασμού..
Ήταν ο Sigmund Freud ο πρώτος που έιπε πως υπάρχουν 2 είδη γυναικείου οργασμού.
άλλοι "sexperts" υποστηρίζουν πως υπάρχουν 3 είδη. ο Κλιτοριδικός, ο Κολπικός και ο Μικτός.
Νοιώθω πως πρέπει να καταθέσω το δικό μου case study πάνω σε αυτό...
Οι γυναίκες έχουν πολλούς τρόπους να εκφράσουν την ευχαρίστηση τους, εκτός απο τον κλασσικό αναστεναγμό:
Αααααααααχχχχχχχχχ...
Πρώτα απο όλα ο Θετικός οργασμός:
Ναι, ναι, ναι, ναίιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι.... Αααααααααχχχχχχχχχ...
Μετά ο αρνητικός:
Όχι, όχι, όχι, όχιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι.... Αααααααααχχχχχχχχχ... (κοινός παρονομαστής το Αααααααααχχχχχχχχχ...)
Ο πίνγκ-πόνγκ ή τέννις:
Ναί, όχι, ναι, όχι, ναι, όχιιιιιιι..... Αααααααααχχχχχχχχχ... (συνοδεύεται απο κίνηση του κεφαλιού στο μαξιλάρι δεξιά-αριστερά)
Ο Θρησκευτικός:
Οοοοο... Θεέ μου.... Θεέ μου.... Θεέ μου.... Αααααααααχχχχχχχχχ...
Ο ψεύτικος:
Ναi, Γιώργο, ναι, Γιώργο, Γιώργο μου, ναι.. Αααααααααχχχχχχχχχ...
Ο Heavy Metal:
Cmmon Honey, Go Johnny, Yeah Baby, Deeper Honey, Comin Baby, Αααααααααχχχχχχχχχ...
Ο χρονικός:
Τώρα, τώρα, τώρα..... τώραααααα.........Αααααααααχχχχχχχχχ...
Ο Γεωγραφικός:
Εκεί, εκεί, εκεί.... εκείιιιιιιιι.... Αααααααααχχχχχχχχχ...
Ο οργασμός της αγελάδας:
Μμμμμμμμμ... Μμμμμμμμμμμμμμ.... Μμμμμμμμμμμμμμμ.... Αααααααααχχχχχχχχχ...
Ο Θανατηφόρος:
Πεθαίνω.... σβήνω..... πεθαίνωωωωωωωωωωωωωωω..... Αααααααααχχχχχχχχχ...
Ο θανάσιμα θανατηφόρος:
Αν σταματήσεις τώρα, σε σκότωσα.... Αααααααααχχχχχχχχχ...
ο 89Rainbow:
Νοιώθω... Νοιώθω μουσική... Νοιώθω Θεσσαλονίκη... Νοιώθωωωωωωωωωωωωω.... Αααααααααχχχχχχχχχ...
όταν τα διάβαζα αυτά, η μαρία ήταν σε ένα ταξί, και άκουγε απο το κινητό... ήθελε να πεί τον ταξιτζή να βάλει 89Rainbow, αλλά επειδή αυτός σταυροκοπιόντανε μπροστά σε κάθε εκκλησιά, κόλωσε..
ερώτηξη κρίσεως: ένας άνδρας μπορεί να έχει ψεύτικο οργασμό ;
;)
Τρίτη, Σεπτεμβρίου 25, 2007
Jesus died for somebody's sins but not mine
Jesus died for somebody's sins but not mine
Αυτός ο στίχος με ξέκανε. Εκεί τα είδα όλα... Ο Χριστός πέθανε για τις αμαρτίες κάποιου, αλλά όχι για τις δικές μου.. Ξαφνικά απενοχοποιήθηκα.. Μέσα στο κρεσέντο του Gloria, το σύννεφο έφυγε..
Να πάρουμε τα πράγματα απο την αρχή... Κυριακή 23 Σεπτέμβρη, συναυλία Πάττι Σμίθ στο Βελίδειο. Την είχα δει μία φορά πριν 3-4 χρόνια στον Μύλο, και άλλη μία φορά πριν πολλά χρόνια δεν θυμάμαι καν που..
Ιέρεια... Κάτι ανάμεσα σε Μίκ Τζάγκερ και Ίγκυ Πόπ στην σκηνή, αλλά με μήνυμα. Ξυπνήστε, ενωθείτε, δραστηριοποιηθείτε... Η καριόλα είναι 61 χρονών φέτος, και αυτό με τσάκισε πρώτα... Γερνάω και το καταλαβαίνω, είμαι στην κρίση της μέσης ηλικίας και την ζηλεύω, όπως ζηλεύουν εμένα οι 30άρηδες.
Jimi Hendrix was a nigger.
Jesus Christ and Grandma, too.
Jackson Pollock was a nigger.
Nigger, nigger, nigger, nigger,
nigger, nigger, nigger. *
Η απενοχοποίηση μιάς λέξης μέσα απο την επανάληψη της... Μας το τραγούδησε στο φινάλε. Σκέφτηκα τον 27χρονο μαύρο που πήδηξε απο το μπαλκόνι για να ξεφύγει απο τους σεκιουριτάδες, και σκοτώθηκε. Αλλά ήμουν αθώος. Λυπήθηκα όπως λυπήθηκαν όλοι, μάλιστα ένα βράδυ πριν καθόμουν και τάπινα με έναν μαύρο στο Μπερλίν..
Νάσαι καλά ρε Πάττι, να σε βλέπουμε να εμπνεόμαστε....
το τελευταίο βιντεάκι αποδεικνύει τό κόλλημα που είχε με τον Κούρτ...
* Βέβαια το ίδιο έχει κάνει και ο δικός μας, ο Τζιμάκος...
Θανάση μαλάκα, Βαγγέλη μαλάκα
Μήτσο μαλάκα, Τάκη μαλάκα
Νικόλα μαλάκα, μαλάκα, μαλάκα
Μαλάκα, μαλάκα, μαλάκα, μαλάκα
Τζιμάκο μαλάκα, Τζιμάκο μαλάκα
Αλλά έλα που ο μαλάκας δεν απενοχοποιήθηκε...
Αυτός ο στίχος με ξέκανε. Εκεί τα είδα όλα... Ο Χριστός πέθανε για τις αμαρτίες κάποιου, αλλά όχι για τις δικές μου.. Ξαφνικά απενοχοποιήθηκα.. Μέσα στο κρεσέντο του Gloria, το σύννεφο έφυγε..
Να πάρουμε τα πράγματα απο την αρχή... Κυριακή 23 Σεπτέμβρη, συναυλία Πάττι Σμίθ στο Βελίδειο. Την είχα δει μία φορά πριν 3-4 χρόνια στον Μύλο, και άλλη μία φορά πριν πολλά χρόνια δεν θυμάμαι καν που..
Ιέρεια... Κάτι ανάμεσα σε Μίκ Τζάγκερ και Ίγκυ Πόπ στην σκηνή, αλλά με μήνυμα. Ξυπνήστε, ενωθείτε, δραστηριοποιηθείτε... Η καριόλα είναι 61 χρονών φέτος, και αυτό με τσάκισε πρώτα... Γερνάω και το καταλαβαίνω, είμαι στην κρίση της μέσης ηλικίας και την ζηλεύω, όπως ζηλεύουν εμένα οι 30άρηδες.
Jimi Hendrix was a nigger.
Jesus Christ and Grandma, too.
Jackson Pollock was a nigger.
Nigger, nigger, nigger, nigger,
nigger, nigger, nigger. *
Η απενοχοποίηση μιάς λέξης μέσα απο την επανάληψη της... Μας το τραγούδησε στο φινάλε. Σκέφτηκα τον 27χρονο μαύρο που πήδηξε απο το μπαλκόνι για να ξεφύγει απο τους σεκιουριτάδες, και σκοτώθηκε. Αλλά ήμουν αθώος. Λυπήθηκα όπως λυπήθηκαν όλοι, μάλιστα ένα βράδυ πριν καθόμουν και τάπινα με έναν μαύρο στο Μπερλίν..
Νάσαι καλά ρε Πάττι, να σε βλέπουμε να εμπνεόμαστε....
το τελευταίο βιντεάκι αποδεικνύει τό κόλλημα που είχε με τον Κούρτ...
* Βέβαια το ίδιο έχει κάνει και ο δικός μας, ο Τζιμάκος...
Θανάση μαλάκα, Βαγγέλη μαλάκα
Μήτσο μαλάκα, Τάκη μαλάκα
Νικόλα μαλάκα, μαλάκα, μαλάκα
Μαλάκα, μαλάκα, μαλάκα, μαλάκα
Τζιμάκο μαλάκα, Τζιμάκο μαλάκα
Αλλά έλα που ο μαλάκας δεν απενοχοποιήθηκε...
Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 24, 2007
To Τσιμπούκι !
Το τσιμπούκι είναι αναπόσπαστο στοιχείο της άχαρης ζωής μας και δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστεί κανείς ότι χάρη σε αυτόν προήχθη ο πολιτισμός μας. Δε νομίζω να υπάρχει νοήμων άνθρωπος που να μην αρέσκεται στο τσιμπούκι είτε δίνοντάς το είτε απολαμβάνοντάς το. Για αυτό, γονυπετής μπροστά στο μεγαλείο του, θα αναλύσω μερικά είδη τσιμπουκιού. Η εμπειρία όμως όλων σας θα αποδειχτεί πολύτιμος συνεργάτης, για αυτό θα σας παρακαλέσω να συμπληρώσετε τις όποιες ελλείψεις με τη δική σας συμμετοχή.
Τσιμπούκι από υποχρέωση.
Όταν σας κάλεσε ο άλλος να βγάλετε τα μάτια σας, περιμένατε ότι από τη μεγάλη του τη λύσσα θα παρέλειπε αυτό το ουσιώδες στάδιο, όμως κλανάσθε κλάνην οικτράν. Κανείς δεν το ξεχνάει και δεν το παραλείπει. Εκεί λοιπόν που το ζυμώνετε το “καρβέλι” σας πετάει στα μούτρα την πραμάτεια και εσείς κομπλάρετε, γιατί κατά βάθος σιχαίνεστε, ξέρετε όμως ότι δεν έχει κοκό αν αρνηθείτε. Για αυτό, κάνετε την ανάγκη φιλότιμο και κλείστε τα μάτια, προσπαθώντας να φανταστείτε ότι έχετε μπροστά σας το αρνάκι του Πάσχα, το οποίο πρέπει να λαδώσετε καθώς γυρίζει επάνω στη σούβλα. Προσοχή μόνο μην προδοθείτε από τις εκφράσεις ξινίλας που μπορεί να πάρουν τα μούτρα σας και γίνετε σαν το μπουλντόγκ που σουφρώνει τα χείλη του. Τα κλειστά μάτια, εκτός του ότι θα σας αποτρέψουν από το να σιχαθείτε, το πιθανότερο είναι να κάνουν το μάγκα που είναι από πάνω σας να νομίζει ότι το απολαμβάνετε κιόλας. Δοκιμάστε τη συνταγή, εκατομμύρια γυναίκες στον πλανήτη την εφαρμόζουν με μεγάλη επιτυχία. Ε, στο πεντάλεπτο ξεμπουκωθείτε και πείτε ότι δεν μπορείτε να περιμένετε για τα περαιτέρω. Θα του δώσετε και αξία.
Tο Τσιμπούκι της ειρήνης.
Ή αλλιώς η περίφημη πίπα της ειρήνης. Ενδείκνυται στις περιπτώσεις που κάνατε καμια πουστιά στο έτερόν σας ήμισυ και σας ξεμπρόστιασε. Εδώ πρέπει αν βάλετε όλη σας την τέχνη ή αν είστε άτεχνες και ακαλλιέργητες φανταστείτε απλά ότι απολαμβάνετε ένα παγωτό πύραυλο. Τις ίδιες κινήσεις χρειάζεστε. Εκεί λοιπόν που έχει αρχίσει το τεκνό να σας γκαρίζει, πείτε του εσείς ότι δήθεν θέλετε να σας εξηγήσει με κάθε λεπτομέρεια τι πρόβλημα έχει μαζί σας, κι ενώ θα αρχίσει να παρλάρει, εσείς δοκιμάστε το παγωτό που λέγαμε πριν. Στην αρχή θα χάνει τα λόγια και τον ειρμό των σκέψεών του και μετά θα σας συγχωρήσει. Στάνταρ. Αν η μαλακία που του κάνατε είναι μεγατόνων, τότε θα χρειαστεί να υποστείτε και την ολοκλήρωση του…”μονολόγου” του. Εκεί θα χρειαστεί να μην ξεχάσετε τους καλούς σας τρόπους. Πείτε ότι είστε σε ένα σικ εστιατόριο και το πιάτο σας είναι ένα ξέρασμα και μισό. Τη “μπουκιά” θα πρέπει να την φτύσετε διακριτικά στη χαρτοπετσέτα, ώστε να μην σας ακούσει όλο το μαγαζί και του γυρίσουν τα άντερα ανάποδα. Ε, το ίδιο και εδώ.
Τσιμπούκι καριέρας.
Ζούμε σε εποχές που ένα μεταπτυχιακό και ένα διδακτορικό δεν φέρνουν την Άνοιξη. Βλέπετε στην εταιρεία που δουλεύετε το κάθε γλυφτρόνι να ανεβαίνει στην εκτίμηση του boss με τα κοπλιμέντα που του κάνει και με τη δουλική του συμπεριφορά. Περάστε στην αντεπίθεση με το αθέμιτο μέσο του τσιμπουκιού. Το αφεντικό σας θα το εκτιμήσει, ιδιαίτερα αν συμβεί σε απαγορευμένους χώρους, δηλαδή στις τουαλέτες, στο γραφείο του, κάτω από το γραφείο του και τα τοιαύτα. Προσοχή, αυτό το μέσο θα το χρησιμοποιήσετε μόνο αν έχετε έντονες υπόνοιες ότι το αφεντικό σας το τυλίγει το πούρο, διαφορετικά κινδυνεύετε και ρόμπα να γίνετε και τη δουλειά σας να χάσετε. Μην ακούτε τι σας λένε, ντροπή δεν είναι, άλλωστε είναι γνωστό ότι για να ανέβει κανείς πρέπει να γλύψει την εξουσία. Ε, αυτό θα κάνετε άλλωστε…
Τσιμπούκι-πιστωτική κάρτα.
Μερικές από εσάς είναι πιθανό να μην έχουν στον ήλιο μοίρα, να χρωστάνε στο μπακάλη, στον κρεοπώλη και τα λοιπά. Πολλοί από αυτούς, λοιπόν, αντί να τρέχουν στις τράπεζες και να πληρώνουν τόκους εφ’ όρου ζωής, προτίμησαν, αρκετά ευφυώς ομολογώ, να κάνουν το τσιμπούκι πιστωτική κάρτα και με αυτό να πληρώνουν τα πάντα. Έτσι ξεκίνησε αρχικά, όμως στην πορεία πολλοί κατάλαβαν το ιδιοφυές του πράγματος και έκαναν το ίδιο, ακόμα και αν δεν τους έλειπαν τα λεφτά. Ο χώρος της τηλεόρασης και του θεάματος, για παράδειγμα, είναι γεμάτος από τσιμπούκια-πιστωτικές κάρτες…
Τσιμπούκι – πρωινό
Σε περιπτώσεις εσχάτης ένδειας, φτώχειας και κακομοιριάς, την πέφτετε στον πρώτο τυχόντα το πρωί, μόνο και μόνο για να βάλετε κάτι στο στόμα σας. Είναι ρίσκο… Μπορεί ο άλλος να έχει πιεί τον άμπακο από βραδίς και να βρεθείτε με 90% αλκοόλ στο στόμα… Και άντε νάπινε καμμιά τεκίλα.. αν έπινε αμαρέττο με στιμμένο λεμόνι.. πίκρα..
Σχετικό ανέκδοτο…
- Τι είναι σκληρό, μακρύ, έχει τρίχες και όταν το βάζεις στο στόμα σου βγάζει ένα άσπρο υγρό;
- Η οδοντόβουρτσα!
Τσιμπούκι από υποχρέωση.
Όταν σας κάλεσε ο άλλος να βγάλετε τα μάτια σας, περιμένατε ότι από τη μεγάλη του τη λύσσα θα παρέλειπε αυτό το ουσιώδες στάδιο, όμως κλανάσθε κλάνην οικτράν. Κανείς δεν το ξεχνάει και δεν το παραλείπει. Εκεί λοιπόν που το ζυμώνετε το “καρβέλι” σας πετάει στα μούτρα την πραμάτεια και εσείς κομπλάρετε, γιατί κατά βάθος σιχαίνεστε, ξέρετε όμως ότι δεν έχει κοκό αν αρνηθείτε. Για αυτό, κάνετε την ανάγκη φιλότιμο και κλείστε τα μάτια, προσπαθώντας να φανταστείτε ότι έχετε μπροστά σας το αρνάκι του Πάσχα, το οποίο πρέπει να λαδώσετε καθώς γυρίζει επάνω στη σούβλα. Προσοχή μόνο μην προδοθείτε από τις εκφράσεις ξινίλας που μπορεί να πάρουν τα μούτρα σας και γίνετε σαν το μπουλντόγκ που σουφρώνει τα χείλη του. Τα κλειστά μάτια, εκτός του ότι θα σας αποτρέψουν από το να σιχαθείτε, το πιθανότερο είναι να κάνουν το μάγκα που είναι από πάνω σας να νομίζει ότι το απολαμβάνετε κιόλας. Δοκιμάστε τη συνταγή, εκατομμύρια γυναίκες στον πλανήτη την εφαρμόζουν με μεγάλη επιτυχία. Ε, στο πεντάλεπτο ξεμπουκωθείτε και πείτε ότι δεν μπορείτε να περιμένετε για τα περαιτέρω. Θα του δώσετε και αξία.
Tο Τσιμπούκι της ειρήνης.
Ή αλλιώς η περίφημη πίπα της ειρήνης. Ενδείκνυται στις περιπτώσεις που κάνατε καμια πουστιά στο έτερόν σας ήμισυ και σας ξεμπρόστιασε. Εδώ πρέπει αν βάλετε όλη σας την τέχνη ή αν είστε άτεχνες και ακαλλιέργητες φανταστείτε απλά ότι απολαμβάνετε ένα παγωτό πύραυλο. Τις ίδιες κινήσεις χρειάζεστε. Εκεί λοιπόν που έχει αρχίσει το τεκνό να σας γκαρίζει, πείτε του εσείς ότι δήθεν θέλετε να σας εξηγήσει με κάθε λεπτομέρεια τι πρόβλημα έχει μαζί σας, κι ενώ θα αρχίσει να παρλάρει, εσείς δοκιμάστε το παγωτό που λέγαμε πριν. Στην αρχή θα χάνει τα λόγια και τον ειρμό των σκέψεών του και μετά θα σας συγχωρήσει. Στάνταρ. Αν η μαλακία που του κάνατε είναι μεγατόνων, τότε θα χρειαστεί να υποστείτε και την ολοκλήρωση του…”μονολόγου” του. Εκεί θα χρειαστεί να μην ξεχάσετε τους καλούς σας τρόπους. Πείτε ότι είστε σε ένα σικ εστιατόριο και το πιάτο σας είναι ένα ξέρασμα και μισό. Τη “μπουκιά” θα πρέπει να την φτύσετε διακριτικά στη χαρτοπετσέτα, ώστε να μην σας ακούσει όλο το μαγαζί και του γυρίσουν τα άντερα ανάποδα. Ε, το ίδιο και εδώ.
Τσιμπούκι καριέρας.
Ζούμε σε εποχές που ένα μεταπτυχιακό και ένα διδακτορικό δεν φέρνουν την Άνοιξη. Βλέπετε στην εταιρεία που δουλεύετε το κάθε γλυφτρόνι να ανεβαίνει στην εκτίμηση του boss με τα κοπλιμέντα που του κάνει και με τη δουλική του συμπεριφορά. Περάστε στην αντεπίθεση με το αθέμιτο μέσο του τσιμπουκιού. Το αφεντικό σας θα το εκτιμήσει, ιδιαίτερα αν συμβεί σε απαγορευμένους χώρους, δηλαδή στις τουαλέτες, στο γραφείο του, κάτω από το γραφείο του και τα τοιαύτα. Προσοχή, αυτό το μέσο θα το χρησιμοποιήσετε μόνο αν έχετε έντονες υπόνοιες ότι το αφεντικό σας το τυλίγει το πούρο, διαφορετικά κινδυνεύετε και ρόμπα να γίνετε και τη δουλειά σας να χάσετε. Μην ακούτε τι σας λένε, ντροπή δεν είναι, άλλωστε είναι γνωστό ότι για να ανέβει κανείς πρέπει να γλύψει την εξουσία. Ε, αυτό θα κάνετε άλλωστε…
Τσιμπούκι-πιστωτική κάρτα.
Μερικές από εσάς είναι πιθανό να μην έχουν στον ήλιο μοίρα, να χρωστάνε στο μπακάλη, στον κρεοπώλη και τα λοιπά. Πολλοί από αυτούς, λοιπόν, αντί να τρέχουν στις τράπεζες και να πληρώνουν τόκους εφ’ όρου ζωής, προτίμησαν, αρκετά ευφυώς ομολογώ, να κάνουν το τσιμπούκι πιστωτική κάρτα και με αυτό να πληρώνουν τα πάντα. Έτσι ξεκίνησε αρχικά, όμως στην πορεία πολλοί κατάλαβαν το ιδιοφυές του πράγματος και έκαναν το ίδιο, ακόμα και αν δεν τους έλειπαν τα λεφτά. Ο χώρος της τηλεόρασης και του θεάματος, για παράδειγμα, είναι γεμάτος από τσιμπούκια-πιστωτικές κάρτες…
Τσιμπούκι – πρωινό
Σε περιπτώσεις εσχάτης ένδειας, φτώχειας και κακομοιριάς, την πέφτετε στον πρώτο τυχόντα το πρωί, μόνο και μόνο για να βάλετε κάτι στο στόμα σας. Είναι ρίσκο… Μπορεί ο άλλος να έχει πιεί τον άμπακο από βραδίς και να βρεθείτε με 90% αλκοόλ στο στόμα… Και άντε νάπινε καμμιά τεκίλα.. αν έπινε αμαρέττο με στιμμένο λεμόνι.. πίκρα..
Σχετικό ανέκδοτο…
- Τι είναι σκληρό, μακρύ, έχει τρίχες και όταν το βάζεις στο στόμα σου βγάζει ένα άσπρο υγρό;
- Η οδοντόβουρτσα!
Αθερίνες και Φρεγάτες
Χτες το βράδυ με τον Φώντα, αφού ήπιαμε τον Βόσπορο, είπαμε να περάσουμε και από το Ταξείδι, για μια «τσίμπλα» όπως συνηθίζει να λέει..
Είχαμε να βρεθούμε και 1,5 μήνα, οπότε είχαμε να πούμε πολλά….
Εκεί λοιπόν εκτός από τους γνωστούς άγνωστους ΑΑ, η μοίρα μας έφερε να συγκατοικήσουμε στο ίδιο στάντ με 2 Αθερίνες…
Τάλεγα σήμερα στην φίλη μου την Άννυ και επέμενε να μοιραστώ τον ορισμό αυτό με εσάς, μέσω της εκπομπής και του blog…
Αθερίνα… ορισμός…
Η Αθερίνα είναι μικρή σε ηλικία (16-20), μικρή σε μέγεθος (40-50 κιλά), όχι πάνω από 1,50 σε ύψος…
Δεν έχουν καμπύλες, και το σουτιέν φοριέται για προληπτικούς λόγους.. Π.χ. στο στρίπ πόκερ να έχουν κάτι παραπάνω να βγάλουν…
Συνήθως έχει τσιριχτή φωνή, και συγχρωτίζεται με άλλες αθερίνες.. πάνε σε κοπάδια από 2 έως 6.
Φοράνε παρδαλά ρούχα, και όταν κινούνται σε έναν χώρο θυμίζουν διαφήμιση της Βόνταφον.
Κατεβάζουν τα σφηνάκια μονοκοπανιά, και αναρωτιέσαι που πάει το αλκόολ σε ένα σωματάκι των 40 κιλών..
Όσο για τις περαιτέρω επαφές, Τρώγεται με τα χέρια…. Και δεν αφήνεις κόκκαλα..
Αντίθετο της αθερίνας είναι η φρεγάτα…
Αν λέγεται και Έλλη, ακόμα καλύτερα…
Είναι ψηλή, νταρντανογυναίκα που λέμε, συνήθως με μεγάλο βαρύ στήθος.. Όταν την γνωρίζεις, καρφώνεσαι στον πλούσιο ψυχικό της κόσμο και ψιθυρίζεις.. Μανίτσα μου, ο μπουλκουμές σου..
Νοιώθεις την ακατανίκητη ανάγκη να βάλεις την κεφάλα σου ανάμεσα τους, και να αποκοιμηθείς.
Συνήθως έχουν πλατύ χαμόγελο, και τσίτα επιδερμίδα.
Στο σέξ ισχύει το «more to hug, more to kiss».. έχεις γενικά μια ανασφάλεια, αλλά διαπιστώνεις σύντομα το πόσο ευλύγιστη μπορεί να είναι μια ..φρεγάτα.
Όποιος έχει πάει με φρεγάτα την υπερασπίζεται… και οι άλλες απορούν… άστες να απορούν ..
Είχαμε να βρεθούμε και 1,5 μήνα, οπότε είχαμε να πούμε πολλά….
Εκεί λοιπόν εκτός από τους γνωστούς άγνωστους ΑΑ, η μοίρα μας έφερε να συγκατοικήσουμε στο ίδιο στάντ με 2 Αθερίνες…
Τάλεγα σήμερα στην φίλη μου την Άννυ και επέμενε να μοιραστώ τον ορισμό αυτό με εσάς, μέσω της εκπομπής και του blog…
Αθερίνα… ορισμός…
Η Αθερίνα είναι μικρή σε ηλικία (16-20), μικρή σε μέγεθος (40-50 κιλά), όχι πάνω από 1,50 σε ύψος…
Δεν έχουν καμπύλες, και το σουτιέν φοριέται για προληπτικούς λόγους.. Π.χ. στο στρίπ πόκερ να έχουν κάτι παραπάνω να βγάλουν…
Συνήθως έχει τσιριχτή φωνή, και συγχρωτίζεται με άλλες αθερίνες.. πάνε σε κοπάδια από 2 έως 6.
Φοράνε παρδαλά ρούχα, και όταν κινούνται σε έναν χώρο θυμίζουν διαφήμιση της Βόνταφον.
Κατεβάζουν τα σφηνάκια μονοκοπανιά, και αναρωτιέσαι που πάει το αλκόολ σε ένα σωματάκι των 40 κιλών..
Όσο για τις περαιτέρω επαφές, Τρώγεται με τα χέρια…. Και δεν αφήνεις κόκκαλα..
Αντίθετο της αθερίνας είναι η φρεγάτα…
Αν λέγεται και Έλλη, ακόμα καλύτερα…
Είναι ψηλή, νταρντανογυναίκα που λέμε, συνήθως με μεγάλο βαρύ στήθος.. Όταν την γνωρίζεις, καρφώνεσαι στον πλούσιο ψυχικό της κόσμο και ψιθυρίζεις.. Μανίτσα μου, ο μπουλκουμές σου..
Νοιώθεις την ακατανίκητη ανάγκη να βάλεις την κεφάλα σου ανάμεσα τους, και να αποκοιμηθείς.
Συνήθως έχουν πλατύ χαμόγελο, και τσίτα επιδερμίδα.
Στο σέξ ισχύει το «more to hug, more to kiss».. έχεις γενικά μια ανασφάλεια, αλλά διαπιστώνεις σύντομα το πόσο ευλύγιστη μπορεί να είναι μια ..φρεγάτα.
Όποιος έχει πάει με φρεγάτα την υπερασπίζεται… και οι άλλες απορούν… άστες να απορούν ..
Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 20, 2007
Τσερνόμπιλ
Γαλλική κοινοπραξία ανέλαβε να κατασκευάσει το μεταλλικό περίβλημα που θα δώσει οριστική λύση στην απομόνωση του αντιδραστήρα 4 στο Τσερνόμπιλ. Η τσιμεντένια σαρκοφάφος που κατασκευάστηκε πρόχειρα μετά το δυστύχημα το 1986 έχει παρουσιάσει ανησυχητικές φθορές.
Οι ουκρανικές αρχές συνήψαν τη Δευτέρα συμφωνία για το σχεδιασμό και την υλοποίηση του έργου με την κοινοπραξία Novarka, γαλλικής ηγεσίας. Το κόστος των 505 εκατ. ευρώ θα καλυφθεί από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανοικοδόμησης και Ανάπτυξης και διεθνείς χορηγούς.
Το ατσάλινο περίβλημα, που θα καλύπτει 38 στρέμματα πάνω από την υπάρχουσα σαρκοφάγο, θα είναι σχεδιασμένο να αντέξει έναν αιώνα.
Το υλικό που διέρρευσε από το χειρότερο πυρηνικό ατύχημα στην ιστορία εκτιμάται ότι ίσως ήταν μόνο το 5% του ραδιενεργού καυσίμου περιείχε ο αντιδραστήρας 4 πριν από την καταστροφή -το υπόλοιπο παραμένει ακόμα μέσα στη σαρκοφάγο.
Ο αντιδραστήρας 4 του πυρηνικού εργοστασίου τουυ Τσερνόμπιλ εξεράγη στις 26 Απριλίου 1986 και σκόρπισε ραδιενεργή σκόνη πάνω από ένα μεγάλο μέρος της τότε Σοβιετικής Ένωσης και της Βόρειας Ευρώπης. Μια περιοχή όσο η μισή Ιταλία γύρω από το εργοστάσιο εκκενώθηκε μόνιμα από εκατοντάδες χιλιάδες κατοίκους.
«Είναι η πρώτη φορά που μπορούμε να κοιτάξουμε στα μάτια τη διεθνή κοινότητα και να πούμε ότι βρέθηκε λύση για το πρόβλημα που λέγεται Τσερνόμπιλ» δήλωσε έπειτα από την υπογραφή της συμφωνίας, ο Ουκρανός πρόεδρος Βίκτορ Γιουτσένκο.
Μια δεύτερη συμφωνία, με αμερικανική Holtec International, αφορά την κατασκευή ξεχωριστού κτιρίου για την αποθήκευση των πυρηνικών αποβλήτων από τους υπόλοιπους τρεις αντιδραστήρες, που λειτούργησαν για χρόνια μετά το δυστύχημα.
Μετά το σφράγισμα της νέας σαρκοφάγου ο αντιδαστήρας 4 θα αποσυναρμολογηθεί και τα υλικά του εργοστασίου θα απομακρυνθούν. Σε περίπου έναν αιώνα, το Τσερνόμπιλ πια «δεν θα υπάρχει».
Το παιδάκι του Τσέρνομπιλ στην μαμα του:
- Μαμά,μαμά... κοίταα!!! Έχω 3 βυζιά!!!
Η μάμα:
- Στα αρχίδια μου!!
Οι ουκρανικές αρχές συνήψαν τη Δευτέρα συμφωνία για το σχεδιασμό και την υλοποίηση του έργου με την κοινοπραξία Novarka, γαλλικής ηγεσίας. Το κόστος των 505 εκατ. ευρώ θα καλυφθεί από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανοικοδόμησης και Ανάπτυξης και διεθνείς χορηγούς.
Το ατσάλινο περίβλημα, που θα καλύπτει 38 στρέμματα πάνω από την υπάρχουσα σαρκοφάγο, θα είναι σχεδιασμένο να αντέξει έναν αιώνα.
Το υλικό που διέρρευσε από το χειρότερο πυρηνικό ατύχημα στην ιστορία εκτιμάται ότι ίσως ήταν μόνο το 5% του ραδιενεργού καυσίμου περιείχε ο αντιδραστήρας 4 πριν από την καταστροφή -το υπόλοιπο παραμένει ακόμα μέσα στη σαρκοφάγο.
Ο αντιδραστήρας 4 του πυρηνικού εργοστασίου τουυ Τσερνόμπιλ εξεράγη στις 26 Απριλίου 1986 και σκόρπισε ραδιενεργή σκόνη πάνω από ένα μεγάλο μέρος της τότε Σοβιετικής Ένωσης και της Βόρειας Ευρώπης. Μια περιοχή όσο η μισή Ιταλία γύρω από το εργοστάσιο εκκενώθηκε μόνιμα από εκατοντάδες χιλιάδες κατοίκους.
«Είναι η πρώτη φορά που μπορούμε να κοιτάξουμε στα μάτια τη διεθνή κοινότητα και να πούμε ότι βρέθηκε λύση για το πρόβλημα που λέγεται Τσερνόμπιλ» δήλωσε έπειτα από την υπογραφή της συμφωνίας, ο Ουκρανός πρόεδρος Βίκτορ Γιουτσένκο.
Μια δεύτερη συμφωνία, με αμερικανική Holtec International, αφορά την κατασκευή ξεχωριστού κτιρίου για την αποθήκευση των πυρηνικών αποβλήτων από τους υπόλοιπους τρεις αντιδραστήρες, που λειτούργησαν για χρόνια μετά το δυστύχημα.
Μετά το σφράγισμα της νέας σαρκοφάγου ο αντιδαστήρας 4 θα αποσυναρμολογηθεί και τα υλικά του εργοστασίου θα απομακρυνθούν. Σε περίπου έναν αιώνα, το Τσερνόμπιλ πια «δεν θα υπάρχει».
Το παιδάκι του Τσέρνομπιλ στην μαμα του:
- Μαμά,μαμά... κοίταα!!! Έχω 3 βυζιά!!!
Η μάμα:
- Στα αρχίδια μου!!
Τρίτη, Σεπτεμβρίου 18, 2007
Σκατοψυχάρα..
Τέλειωσε και το σήριαλ των εκλογών..
Όλοι χαρούμενοι είναι.. Η ΝΔ παρέμεινε στην κυβέρνηση αυτοδύναμη, το ΠΑΣΟΚ έχασε μεν τις εκλογές, αλλά όλοι λέγανε πως σε 8 χρόνια θα γίνουν ξανά κυβέρνηση, το ΚΚΕ χαρούμενο, πήρε και η Ρωσία την Κούπα από τους Ισπανούς, το Σύριζα ενδυναμώθηκε, και ο Καρατζαφέρης μπήκε στη βουλή…
Βγήκα και πανηγύρισα και εγώ χτες, αλλά για την νίκη της Ρωσίας απέναντι στην ισπανία. Μάλιστα κατά παράβαση των κανόνων βραδυνής ένδυσης, έβαλα κόκκινο μπλουζάκι που έγραφε CCCP μπροστά.. Υπήρξαν πάμπολλα γίδια που με πέρασαν για οπαδό της Αλέκας και μου κάνανε επιδοκιμαστικές ή αποδοκιμαστικές χειρονομίες.. Που να καταλάβουν...
Όσο μεγάλα κοχόνες και να έχουν οι ισπανοί, οι ρώσοι υλοτόμοι τους τάκοψαν σύριζα !
Από τη Νέα Δημοκρατία, που συγκεντρώνει τελικά 152 έδρες, δεν εκλέγονται στην Α' Αθηνών η πρώην υπουργός Παιδείας Μαριέτα Γιαννάκου, η Έλενα Κουντουρά, ο Δημήτρης Κωνσταντάρας. Στη Β' Αθήνας δεν εκλέγονται η Σοφία Βούλτεψη και ο Κώστας Καρράς.
Από το ΠΑΣΟΚ, που συγκεντρώνει 102 έδρες, δεν εκλέγονται ο Θανάσης Τσούρας από την Α' Αθηνών, οι Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, Γιώργος Ανωμερίτης, Στέφανος Τζουμάκας, Νίκος Μπίστης από τη Β' Αθήνας και οι Σπύρος Βούγιας και Ακης Τσοχατζόπουλος από την Α' Θεσσαλονίκης.
Α, και η αστεία Εύα Τσουρέκα, που βγήκε και μοίραζε ..τσουρέκια !!!
Από το Μπασόκ, εκτός του Βούγια και του Άκη, πάγκο πήρε και ο Γκεσούλης (ο φροντιστηριάκιας που διετέλεσε σκανδαλωδώς υφυπουργός παιδείας), ο Τζιόλας, και η Αγγελική Τριαρίδου (το 7άρι) του τηλεοπτικού Design..
Επίσης και οι Μάρδας και Αργυριάδης που μου ζάλισαν τα @@ με τα sms τους....
Στεναχωρέθηκα για την φιλενάδα μου την Μαριάννα την Μπρεκάση του Σύριζα που βγήκε 2η με 100-150 ψήφους διαφορά στην Β' Θεσσαλονίκης, χάνοντας την ευκαιριά να μπεί στην βουλή..
Αυτή άξιζε....
Οι οικολόγοι-πράσινοι πήραν 2 ψήφους στα δωδεκάνησα και καμμιά στην φλώρινα !
Η δημοκρατική ανανέωση του Στ. Παπαθεμελή πήρε τα μεγαλύτερα ποσοστά σε Α & Β Θεσσαλονίκης ενώ τα μικρότερα στην Θεσπρωτία…
Το ΛΑΟΣ πήρε τα μεγαλύτερα ποσοστά σε Α’ θεσσαλονίκης… ενώ τα μικρότερα στον νομό λασηθίου Εκλέγει βουλευτές σε Α+Β Αθ, Α+Β Πειραιώς, Α+Β Θεσσαλονίκης, Αττικής, Λάρισας και Σερρών
Βγές απο τη φυλακή..
Ακούστε να δείτε….
Αποφυλακίζεται, με απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Αναστολών, ο πρώην αντιπρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου, Παναγιώτης Γετίμης, ένας από τους καταδικασθέντες για την υπόθεση της υπεξαίρεσης οκτώ εκατ. ευρώ στο Πάντειο πανεπιστήμιο.
Το δικαστήριο έκανε δεκτή την αίτηση αναστολής εκτέλεσης της ποινής της 16ετούς κάθειρξης που υπέβαλε ο κ. Γετίμης, επικαλούμενος, μεταξύ άλλων, σοβαρά οικογενειακά προβλήματα που αντιμετωπίζει εξαιτίας του εγκλεισμού του.
Βέβαια, το Εφετείο Αναστολών επέβαλε σε αντικατάσταση της κράτησης χρηματική εγγύηση 50.000 ευρώ και τον όρο της υποχρέωσης εμφάνισης μία φορά το μήνα σε αστυνομικό τμήμα.
Καλό ε ? Τσιμπάμε τα 8 εκατομμυριάκια ευρώ, τρώμε δεκάξι χρόνια φυλακή, και μετά από λίγο επικαλούμαστε «οικογενειακούς λόγους»..
Κύριε πρόεδρε, το παιδί μου δεν τα πάει καλά στη γεωγραφία και δεν μπορώ να το βοηθήσω από τις φυλακές διαβατών..
Κύριε πρόεδρε, μπορώ να βγώ από την φυλακή γιατί παντρεύεται η συνιφάδα της κόρης μου ;
Λες και παίζουν μονόπολη.. πήρες την κάρτα «βγές από την φυλακή» και βγαίνουν…
74η Διεθνής Έκθεση
Ανοίγει τις πύλες της και η 74η Διεθνής Έκθεση…
Τώρα που το σκέφτομαι, τι φοβερό κλισέ.. «ανοίγει τις πύλες της»..
Ποιες πύλες κύριοι Δημοσιοβράχοι ? Εννοείτε εκείνη τη σιδεριά που έχουν βάλει εδώ και μερικά χρόνια ?
Μου την δίνουν τα κλισέ…
Διαβάζω ειδήσεις….
«Θερμό επεισόδιο στον αέρα του Αιγαίου με τούρκικά πολεμικά» Δηλαδίς αν γινόταν στον αέρα της Γροιλανδίας τι θάταν ? ψυχρό ?
«Μετ’ εμποδίων η εθνική στη Μαδρίτη».. Ψηλά ή χαμηλά εμπόδια ? των 110 μέτρων ή των 400 ?
Καμμιά φορά κάθομαι και τα συζητώ με τον φίλο μου τον Νίκο, και ψοφάμε στο γέλιο…
Η μεγαλύτερη απορία του είναι γιατί τα μαγαζιά γράφουν από έξω την λέξη «Υποδήματα»… γιατί δεν γράφουν Παπούτσια…
Ποιος αποκαλεί τα παπούτσια του υποδήματα πλέον ?
Ούτε ο ..Υποδηματωμένος γάτος…
Επιστροφή στην 74η ΔΕΘ.. Ευτυχώς που ο 89 Rainbow είναι στο ιπποκράτειο, και εγώ μένω ανατολικά.. Αλληώς θα ζητούσα άδεια μετά από 2 μέρες εργασίας..
Καταλαβαίνετε τι θα γίνει… Θα μαζευτεί όλη η Αθήνα και η επαρχία και σαν να μην έφτανε η κίνηση που έχουμε θα έχουμε και αυτούς με τα αυτοκίνητα τους..
Να πάρετε το μετρό, ρε…μαλάκες (αστείο ήταν, το καταλάβατε ?)
Το μόνο καλό για την πόλη στην διάρκεια της ΔΕΘ είναι πως δουλεύουν τα ξενοδοχεία και τα μπουζούκια..
Μας κουβαλιούνται όλοι, και εμείς σαν ερωτική πόλη, My ass, τους υποδεχόμαστε στις αγκαλιές της Πέγκυς και του Πλούταρχου…
Η άποψη μου είναι να ξεκουμπιστεί η έκθεση μέσα από την πόλη.. Ας πάει έξω από αυτή, στο Καλοχώρι, στη Σίνδο, στην Θέρμη, όπου γουστάρει…
Και όλο αυτό το τετράγωνο από αγγελάκη μέχρι το 424 να γίνει ένας ωραίος πνεύμονας πρασίνου, με υπόγειο πάρκινγκ, και τα μουσεία, αρχαιολογικό, βυζαντινό και πολεμικό, γιατί σε λίγο μαζί με τα εμφιαλωμένα νερά θα αγοράζουμε και εμφιαλωμένο αέρα από τον Όλυμπο, μπας και πάρουμε καμμιά καθαρή τζούρα…
Ανοίγει τις πύλες της και η 74η Διεθνής Έκθεση…
Τώρα που το σκέφτομαι, τι φοβερό κλισέ.. «ανοίγει τις πύλες της»..
Ποιες πύλες κύριοι Δημοσιοβράχοι ? Εννοείτε εκείνη τη σιδεριά που έχουν βάλει εδώ και μερικά χρόνια ?
Μου την δίνουν τα κλισέ…
Διαβάζω ειδήσεις….
«Θερμό επεισόδιο στον αέρα του Αιγαίου με τούρκικά πολεμικά» Δηλαδίς αν γινόταν στον αέρα της Γροιλανδίας τι θάταν ? ψυχρό ?
«Μετ’ εμποδίων η εθνική στη Μαδρίτη».. Ψηλά ή χαμηλά εμπόδια ? των 110 μέτρων ή των 400 ?
Καμμιά φορά κάθομαι και τα συζητώ με τον φίλο μου τον Νίκο, και ψοφάμε στο γέλιο…
Η μεγαλύτερη απορία του είναι γιατί τα μαγαζιά γράφουν από έξω την λέξη «Υποδήματα»… γιατί δεν γράφουν Παπούτσια…
Ποιος αποκαλεί τα παπούτσια του υποδήματα πλέον ?
Ούτε ο ..Υποδηματωμένος γάτος…
Επιστροφή στην 74η ΔΕΘ.. Ευτυχώς που ο 89 Rainbow είναι στο ιπποκράτειο, και εγώ μένω ανατολικά.. Αλληώς θα ζητούσα άδεια μετά από 2 μέρες εργασίας..
Καταλαβαίνετε τι θα γίνει… Θα μαζευτεί όλη η Αθήνα και η επαρχία και σαν να μην έφτανε η κίνηση που έχουμε θα έχουμε και αυτούς με τα αυτοκίνητα τους..
Να πάρετε το μετρό, ρε… αστείο ήταν, το καταλάβατε ?
Το μόνο καλό για την πόλη στην διάρκεια της ΔΕΘ είναι πως δουλεύουν τα ξενοδοχεία και τα μπουζούκια..
Μας κουβαλιούνται όλοι, και εμείς σαν ερωτική πόλη, My ass, τους υποδεχόμαστε στις αγκαλιές της Πέγκυς και του Πλούταρχου…
Η άποψη μου είναι να ξεκουμπιστεί η έκθεση μέσα από την πόλη.. Ας πάει έξω από αυτή, στο Καλοχώρι, στη Σίνδο, στην Θέρμη, όπου γουστάρει…
Και όλο αυτό το τετράγωνο από αγγελάκη μέχρι το 424 να γίνει ένας ωραίος πνεύμονας πρασίνου, με υπόγειο πάρκινγκ, και τα μουσεία, αρχαιολογικό, βυζαντινό και πολεμικό, γιατί σε λίγο μαζί με τα εμφιαλωμένα νερά θα αγοράζουμε και εμφιαλωμένο αέρα από τον Όλυμπο, μπας και πάρουμε καμμιά καθαρή τζούρα…
Πάρκινγκ.. άλλη μια πονεμένη λέξη… καλά κάνουν οι streetpanthers και κολλάνε τα αυτοκολλητα με το γαιδούρι και την φράση «παρκάρω όπου γουστάρω»..
Αλλά και οι δημαρχέοι μας, μόνον να προσλαμβάνουν δημοτικούς αστυνομικούς ξέρουν… για να γράφουν…
Αν υποθέσουμε πως ένας τέτοιος εργαζόμενος στοιχίζει 20000 ευρώ το χρόνο, τόσο είναι το κόστος μιας θέσης σε ένα σύγχρονο πάρκινγκ σαν αυτό της Χάνθ που είναι και αυτόματο…
Μια μέρα, παρκάρω κάπου στην καλαμαριά, σε μια θέση που μόλις έφυγε κάποιος.. Φεύγω μετά από 2 ώρες, και την άλλη μέρα βλέπω το μαγικό χαρτάκι.. 60κάτι ευρώ.. το ένα δέκατο του βασικού μισθού.. Επειδή λέει πάρκαρα σε ράμπα για αναπηρικά αμαξίδια..
Πάω, κάνω φασαρία λέγοντας πως σε άλλα σημεία οι ράμπες είναι σημασμένες, ενώ εκεί απλά είναι σπασμένο το πεζοδρόμιο, και τι κατάφερα ? Έκπτωση.. !!!
Αντί για 60κάτι, μου το κάνανε 30κάτι…
Οι εκπτώσεις στο δημόσιο κρατάνε όλο το χρόνο…
Debate + Aρχαία Ολυμπία
Σκεφτόμουνα το περιβόητο debate. Ο καθένας βγάζει τα συμπεράσματα του.. Στη ζωή μου έμαθα πως τα βήματα είναι 3.
Παρατηρώ, Ερμηνεύω, Επιλέγω.
Παρατηρώ το έργο της κυβέρνησης, Ερμηνεύω το γιατί έκανε κάτι ή γιατί δεν έκανε και επιλέγω αν θα την στηρίξω ή όχι..
Το ίδιο ισχύει σε όλα…
Εάν παρατηρώ σωστά, και ερμηνεύω σωστά, τότε η επιλογή μου είναι σωστή…
Μην ξεχνάτε πως για να τάχουμε καλά με τον εαυτό μας, πρέπει να επιλέγουμε και όχι να παρασυρόμαστε…
Καλό το «με παρέσυρε το ρέμα» αλλά μετά λέει «πές μου πως δεν είναι ψέμα..» το μετανοιώνει ο ποιητής…
Δεν μου αρέσει να αναθεματίζω και να το παίζω διαμαρτυρόμενος που όλα μου φταίνε, αλλά στις αρχές του Ιούλη επισκέφτηκα την αρχαία Ολυμπία.
Το τοπίο ήταν μαγικό… Ψηλά Πεύκα και ο αρχαιολογικός χώρος και το μουσείο πλήρως εναρμονισμένα στο φυσικό περιβάλλον.
Μου έκανε εντύπωση το σύστημα πυρόσβεσης, που ήταν τοποθετημένο παντού, με πελώριους ψεκαστήρες νερού, να καταβρέχουν τον τόπο, Μάλιστα σε τακτά χρονικά διαστήματα τους άνοιγαν, για να δροσίζουν το δάσος και να μην αναπτύσσονται υψηλές θερμοκρασίες..
Πέτυχα μια τέτοια στιγμή και έβγαζα φωτογραφίες το ουράνιο τόξο που δημιουργούνταν, το καταλάβατε το υπονούμενο, rainbow και έτσι..
Όταν έμαθα για τις φωτιές εκεί, ήμουν στην Ρουμανία ταξιδάκι, και αναρωτήθηκα πως στην ευχή κατάφερε και κάηκε..
Διάβασα λοιπόν πως τους μετασχηματιστές τροφοδοσίας τους είχαν απέξω από τον κλοιό προστασίας… Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να καούν και να μην δουλεύει το σύστημα πυρόσβεσης..
Τα σχόλια δικά σας, γιατί αν ανοίξω το στόμα μου, θα μας την πέσει το Ραδιοτηλεοπτικό… γαμώ τη βλακεία μου....
Ραδιοφωνικά - Σεπτεμβριανά..
Διάβασα κάπου πως τον Σεπτέμβρη έγιναν κάτι παραστάσεις της Όπερας Θεσσαλονίκης με το έργο Άιντα του Τζουζέππε Βέρντι..
Ξέρετε, αυτουνού που έχει το καφέ στην Αγγελάκη..
Αυτός λοιπόν εμπνεύστηκε την όπερα από εμάς τους Έλληνες.. γιατί έχουμε το «Άιντα» μέσα μας..
Στο γήπεδο: Άιντα ρε Ζαγοράκη…
Στο φανάρι: Άιντα κορίτσι μου, τα νύχια σου βάφεις ;
Στους Αθηναίους: Άιντα κουφάλες, σε λίγο θάχουμε κι εμείς μετρό…
Επίσης διαβάζω πως αυτές τις μέρες θα γίνει και φεστιβάλ ταγκό στην πόλη μας…Συναυλιούλες με τέτοια μουσική, διαγωνισμοί χορού, και τα λοιπά…
Περί ορέξεως κολοκυνθόπιττα, εγώ μένω στο τελευταίο ταγκό στο Παρίσι, και μάλιστα το βουτυράκι όχι φρέσκο, είμαι και σε κρίσιμη ηλικία… κάτι πιο λάιτ, μπεζέλ προ-άκτιβ, ή κάτι παρόμοιο..
Πάντως η Μαρία Σνάιντερ που έπαιξε το ’72 στην ταινία έχει την τιμητική της.. θυμάστε το σγουρό, αχτένιστο μαλλί… ? Στην εποχή μας το λέμε στυλ «Τάμτα».. ξέρετε, θηλυκό η Τάμτα, αρσενικό ο Ταμτάκος…
Μια φορά είπε να πάει κομμωτήριο, τότε με την Eurovision και τι κατάφερε ? επέλεξαν τον Σαρμπελάκο…
Άκουγα το μεσημέρι τον Θωμά –Μαγιονέζα- Αρβανίτη και επανέλαβε πολλές φορές την λέξη ομογάλακτοι αναφερόμενος σε εμάς τους συναδέλφους του.
Νομίζω πως η σωστή λέξη είναι «ομόσταυλοι», όχι γιατί ο 89 Rainbow είναι σταύλος, αλλά γιατί όλα τα παιδιά εδώ είναι καθαρόαιμα άλογα..
Και εγώ είμαι η παραφωνία.. καθαρόαιμο, αλλά ..γαιδούρι !
Κάποιος φίλος στο τηλέφωνο μου είπε: πές μας κάτι για σένα..
Δεν θα πω την κοινοτυπία «δεν μου αρέσει να μιλάω για μένα, αφήνω τους άλλους να μιλάνε για μένα».
Πέρα από το ότι με λένε Γιώργο Μιχαλόπουλο, οι φίλοι μου με φωνάζουν Ρούλα, είμαι γενικά καλό παιδί, όχι κακομαθημένο, μου αρέσει η μουσική και ο μουσακάς, έκανα εκπομπές από το ’81 στον πειρατικό μου σταθμό (καμμιά σχέση με τους πειρατές της Καραϊβικής), από το ’88 που η ραδιοφωνία έγινε ελεύθερη δούλεψα σε πολλά ραδιόφωνα, τα παράτησα και με παράτησαν κατά το ’95.
Η διακοπή ήταν αναγκαστική, γιατί έπρεπε να μεγαλώσω τα παιδιά μου. Τώρα που μεγάλωσαν και έχω 3 ακροατές παραπάνω, μπόρεσα να επανέλθω.
Μου αρέσουν πολύ τα ζώα, ιδιαίτερα οι σκύλοι, μιλάω για 4ποδους σκύλους, και ακόμα περισσότερο οι αδέσποτοι σκύλοι. Ημίαιμα, κοπρόσκυλα, μαντρόσκυλα είναι τα αγαπημένα μου…
Προσπαθώ να τα μοιάσω, γαυγίζω τους περαστικούς, αλλά δεν θα σας πω αν κατουράω στα δέντρα..
Συνεχίζω τη διάλεξη για τα μαντρόσκυλα, αυτό το εξαιρετικό είδος τετράποδων και δίποδων καμμιά φορά..
Η ιστορία με τον 89 Rainbow μούκατσε καλά, γιατί γυρίζω σπίτι, τρώω, την πέφτω, κάνω ένα ντουζάκι και βουαλά, εκπομπούλα..
Και στη 1 που τελειώνω είναι η κατάλληλη ώρα για ..μαντροσκύλιασμα.. όλοι οι καθώς πρέπει κύριοι και κυρίες τότε βγαίνουν..
όταν έρθει ο καιρός και οργανωθούμε καλά. θα κάνουμε και βραδυνά παρτάκια και βραδυνές μπαρότσαρκες.. μέχρι και ..βραδιές ..μπαλέτου.. θα κάνουμε…
γιατί πρέπει οι πρωινοί να βρίσκουν φρέσκα τα χνάρια μας στην πόλη για να ξέρουν πως ζεί κόσμος και την νύχτα…
The comeback...
Η πρώτη μου εκφώνηση στο ραδιόφωνο μετά απο 12-13 χρόνια... Στις 6/9/2007..
Καλησπέρα, η ώρα είναι 10 και κάτι ψιλά, αλλά αυτό δεν εχει καμμιά απολύτως σημασία..
Με λένε Γιώργο Μιχαλόπουλο, και αυτό επίσης δεν έχει καμμιά απολύτως σημασία..
Επίσης πέθανε και ο Παβαρόττι, αλλά αυτό έχει σημασία μόνον για χοντρούς και φίλους της όπερας… Αυτός τουλάχιστον πέρασε καλά, Μουσική, πολύ φαί, και ωραίες γκόμενες… ήταν το ίνδαλμα μου επί χρόνια… ήθελα να τον φτάσω στα κιλά… τελικά το κατάφερα..
Σημασία λοιπόν, έχει πως ακούτε τον Ρέινμποου, στους 89, και θα τα λέμε κάθε βράδυ από τις 10 ως τη 1.
Μετά από 2 χρόνια αδιάλλειπτης ρόκ μουσικής σε αυτή τη συχνότητα, αποφασίσαμε να ανοίξουμε τα μικρόφωνα.
Όχι ότι αλλάζει τίποτε στην μουσική, απλά το ραδιόφωνο αρχίζει και αποκτά πρόσωπο. Ή μάλλον πρόσωπα…
5 απίστευτες φάτσες θα είναι εδώ κάθε μέρα να σας κρατάνε συντροφιά..
Έχουμε και λέμε…
Διαλεχτή παπάζογλου.. προσοχή, σακατεύει.. Κουκλίτσα και φωνάρα.. το κορίτσι μας.. την προσέχουμε σαν την μικρή μας αδελφή.. μας ξυπνάει όμορφα κάθε πρωί..
Δημήτρης Καρλής.. Ο φρέσκος.. τελευταίος μπήκε στην παρέα αλλά όχι καταιδρωμένος.. το μεσημεράκι από τη μία ως τις 4..
Θωμάς Αρβανίτης… Ο Μαγιονέζας… Στο μεγάλο μεταφυσικό ερώτημα που μας βασανίζει όλους, κιθαρίστας ή ντράμμερ απάντησε το δεύτερο.. σωστός.. βαράει κάθε απόγεμα, τέσσερεις με εφτά..
Θανάσης Μαδεμλής.. Νυκτόβιος και τζέντλεμαν.. τον πέτυχα και τον αγάπησα μια βδομάδα πριν σε ένα μπαράκι… τον τρώει το άγχος μην τον στήσω μια και τον αλλάζω στην βάρδια του 89 ρέινμπου..
Κάθε βράδυ λοιπόν, θα τα λέμε παρέα και θέλω να με βοηθήσετε σε αυτό.. η παρέα του Ρείνμποου με έβγαλε από το ψυγείο.. έχω να ανοίξω μικρόφωνο πάνω από 12-13 χρόνια, ξέρω πως πολλά άλλαξαν, και γιαυτό θέλω την βοήθεια σας.
Και αν είστε καλά παιδάκια θα σας ανταμείψω..
Επικοινωνούμε μέσω sms, στέλνετε μηνυματάκι στο 4220 και γράφετε 89 και μετά την ιστορία της ζωής σας…
Επίσης μπορείτε να τηλεφωνείτε στο 2310 850112, αλλά…
Δεν ζητάμε τραγούδια, δεν πρήζουμε … και είμαστε σύντομοι..
Σε λίγες μέρες θα έχουμε και e-mail, οπότε όσοι ακούν από μακρυά, μέσω ιντερνετ, θα μπορούν να επικοινωνούν…
Άντε καλή αρχή, και καλή τύχη μάγκες…
Κυριακή, Ιουλίου 15, 2007
..η πουτάνα η «Ζωή»..
Σάββατο βράδυ και έμεινα μέσα...
Βρήκα κάτι παληά βιντεάκια στο youtube και άρχισα να τα κατεβάζω.. κομμάτια απο συναυλίες της εποχής μου.. εκεί που και εγώ ήμουν 16άρης και τους γαμούσα τα λύκεια..
Και θυμήθηκα.. θυμήθηκα που με τον φίλο μου τον μακαρίτη τον Ανέστη πήγαμε στο πρώτο φεστιβάλ της ΚΝΕ στο πάρκο της Νεας Ελβετίας, φορώντας κόκκινα μπλουζάκια.. Νταλάρας, πάγωσε η τσιμινιέρα, Χαρούλα, και άλλοι χίλιοι..
Κάνω βουτιές σε βόθρο με εικόνες,
φουσκώνω τα βυζιά μου με ορμόνες
Θέλω να γίνω σαν Αμερικάνος,
μ' αρέσει στα κρυφά (κι) ο Μητροπάνος Είμασταν μαθητές έντονα πολιτικοποιημένοι, με βλέμμα καθαρό, πάντα κόντρα με τους γονείς μας, τότε τους αποκαλούσα «φασίστες», τώρα είναι απλά «δεξιοί»..
Διαβάζαμε τα πάντα αρκεί να είχαν πολιτικό λόγο.. Από Μάρξ, Έγκελς, Μπακούνιν, τα πάντα... Και λογοτεχνία.. Θυμάμαι το χίτ της εποχής.. Οριάννα Φαλάτσι, «γράμμα σε ένα παιδί που δεν γεννήθηκε ποτέ».. Έβγαζες γκόμενα με αυτό..
Γρήγορα ξεκολλήσαμε απο την ΚΝΕ, και ήρθε ο Ρήγας... Ωραία χρόνια..
Κάπου εκεί, απο αντίδραση στην αντίδραση των συντρόφων εναντίον του Χατζιδάκι, άρχισα να τον γνωρίζω.. Εχω ακόμα φίλους που προτιμούν τον Θοδωράκη επειδή ο Χατζιδάκις ήταν «δεξιός».. Άλλα χρόνια...και μετά τον Ρήγα, το Αχίλλειο, τον Ματζέστικ, η Σελήνη, το Αιγαίο.. Καταλήψεις.. Φασαρίες... Κυνηγητά με τα ΜΑΤ..
Και πρίν να κατέβουμε στα αναρχο-καφενεία, ακούγαμε και Λιλλιπούπολη.
Καίω τα δέντρα, χτίζω μεζονέτες,
θα κάνω τα παιδιά μου μαριονέτες
Σ' ένα κλουβί-γραφείο σαν αγρίμι
παίζω ατέλειωτο, βουβό, ταξίμι Νοικιάσμένα «σπιτακια» με «πούφ» αντί για καρέκλες, και κουρελούδες στους τοίχους.. και πάντα ένα ραδιοφωνάκι..
Δεν θυμάμαι λεπτομέρειες, κάποιος είχε ένα σπίτι κάπου έξω απο τον Φοίνικα.. Είχε και ένα μπομπινόφωνο εκεί, και ακούγαμε Κάμελ, Τζένεσις, Γκόνγκ και άλλα και καλά προοδευτικά ρόκ συγκροτήματα..
Οι «Γκουρού» του χώρου, ανέβαιναν στην ζούλα στη Θεσσαλονίκη.. Βλέπετε η χούντα έπεσε το ’74 αλλά έφυγε αρκετά χρόνια αργότερα.. Έπεφτε σύρμα.. «ανεβαίνει ο Άσιμος..» η πόλη συνομωτούσε όταν δεχόταν τέτοιες επισκέψεις.. Σιδηρόπουλος, Γώγου, και άλλοι..
Ολύμπια δύναμη ο Άσιμος.. Καθόμασταν γύρω-γύρω και αυτός πάντα ήταν σε μιά γωνιά, σαν τον Δία στον Όλυμπο.. Μιλούσε λίγο, και όταν έκανε παρέμβαση, είχε πάντα δίκιο.. πάντα συνομωτικά...
Φάκα Αντίντας μου 'πιασε τη φτέρνα
μπερδεύω το τζουκ-μποξ με τη λατέρνα
Πάνω απ' του τάφου μου το κυπαρίσσι
μαύρη χελώνα μ' έχει κατουρήσει Και μετά ήρθε ο Τζιμάκος.. με ρώτησε κάποιος πρόσφατα αν τον είχα θεοποιήσει όπως η γενηά των σημερινών 35άρηδων.. Μπα, επειδή τον είχα δει πριν τον δίσκο, τον θεωρούσα έναν απο εμάς.. χώρια που δεν μου άρεσαν τα κομμάτια με την πρόζα..
Γιατί ξεκίνησα να το γράφω αυτό;
Γιατί ενθυμούμενος εκείνα τα χρόνια, και βλέποντας με τώρα, κατάλαβα πόσο με γέρασε η πουτάνα η «Ζωή».. απο το ’90 ένας κατήφορος... και τώρα τι μένει;
Περνάω τα παληά αγαπημένα μου τραγούδια στο ipod (έχει και τέτοιο ο νεοέλληνας) μπας και φέρω τις θύμησες πίσω.. Μπας και βρώ τον μαλάκα που έχασα..
Μαράθηκε η λουλουδιασμένη ιτιά
και ψήλωσε η κοντούλα λεμονιά
Στα Σάλωνα δεν σφάζουνε αρνιά,
δεν πάει το παπάκι στη ποταμιά
Κι η Παπαλάμπραινα γυμνή
χαϊδεύει δώρο-συσκευή
σ' ένα τηλεπαιγνίδι πουλημένο
Πουλάκι ξένο, πουλί χαμένο
μου τρώει τα σπλάχνα, δε βγάζω άχνα
Αν προλάβω.. τουλάχιστον το ipod θα πάει στα παιδιά μου.. μπας και καταφέρουν και αποκωδικοποιήσουν τις σκέψεις μου και αποφύγουν τα λάθη μου...
..η πουτάνα η «Ζωή»..
είναι κυριακή μεσημέρι και το ξαναδιαβάζω.. Δεν αλλάζει τίποτε, αλλά σκέφτομαι πως δεν χρειάζεται αλκοόλ για να γίνει κάποιος χαλιαμπάλιας... αρκεί να σκεφτεί τη ..Ζωή του..
Καλό ταξείδι..
Δεν ξέρω αν τον συμπαθούσα ή όχι...
Το πράσινο βλέμμα του μόυβγαζε μιά πονηριά, και αυτό μου τον έκανε απωθητικό..
Απόδειξη πως μιά φορά όλο και ολο βγήκαμε μαζί.. και είχαμε πάει στον Σαββόπουλο.
Τον είχα γνωρίσει το 86 μάλλον.. στον πειρατικό σταθμό των Κανάκη, Κομνηνού, Πορτοκάλογλου, τις 16 ώρες θεσσαλονίκη.. έβγαινε σαν «Πάνος Μαυρολέων».
Όταν ξεκίνησε το ελεύθερο ραδιόφωνο, είχε πάει με τον Στάθη στο σταθμό της έκθεσης, τον 105. Με αρχηγό τον Κογκαλίδη.. Τους αποκαλούσαμε κογκαλόπαιδα τότε.. ήταν και ο Σαατζόγλου και ο Μαριόλας και άλλοι εκεί..
Ο Πάνος ήταν πάντα ήρεμος.. είχε αναλάβει το ελληνικό ρεπερτόριο και ήταν πάντα πόπ.. ο Στάθης είχε το ξένο και απορούσα πως κατάφερναν να συνεργαστούν.. ο ένας ήταν ενθουσιώδης και χαβαλετζής και ο άλλος οργανωτικός και πράος.
Η μοίρα μας έφερε συνεργάτες στον Α103.. Καλά τα πήγαμε.. ήταν πάντα συνεπής, και θα θυμάμαι μέχρι να πεθάνω το μόττο του...
Εγώ πάντα ξενυχτούσα, και πήγαινα αργά στον σταθμό.. ο Πάνος ήταν εκεί από το πρωί.. και έλεγε «το πρωινό πουλί πιάνει το σκουλήκι..»
Ήταν και ΠΑΟΚτσής.. πηγαίναμε και στο γήπεδο μαζί..
Τον είδα στις αρχές του χρόνου, σε μια Αγροτική Τράπεζα, με τον γιό του, ένα παλικαράκι 10-12 χρονών..
Μου είπε πως ασχολείται με κτηματομεσιτικά, είχε παχύνει και λιγάκι..
Ένα βράδυ συζητούσαμε με τον Κατανάκη για αυτόν..
Την επόμενη έμαθα πως πέθανε απο εγκεφαλικό.. πήγε να παίξει ποδόσφαιρο με τον γιό του και δεν γύρισε ποτέ..
Κρίμα και για αυτόν και για την οικογένεια του..
Τώρα πιά ξέρω πως τελικά τον συμπαθούσα.. απλά δεν ταιριάζαμε..
Καλό ταξείδι, Πάνο..
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
