Κυριακή, Οκτωβρίου 22, 2006

Τι ξέρετε για τον Άη Δημήτρη, μαγκάκια ;

για να δούμε τι ξέρετε για τον Άη Δημήτρη... Αν αφού διαβάσετε την συνέχεια, διαπιστώσετε πως υπήρχαν πράγματα που δεν ξέρατε, να πάτε να μείνετε στα ..Τρίκαλα...

Η Εκκλησία μας στις 26 Οκτωβρίου εορτάζει τη μνήμη του αγίου και ενδόξου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλήτου και θαυματουργού.Διαβάστε στις ακόλουθες γραμμές απόσπασμα από το βίο του.

Ο άγιος Δημήτριος καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια της Θεσσαλονίκης, μέσα στην οποία καλλιέργησε τα τάλαντα που ο Θεός του χάρισε. Περιγράφεται ως «χαριείς την μορφήν, ψυχήν δε χαριέστερος, ηδύς το φθέγμα (=ομιλία), τον τρόπο ηδύτερος, γλυκύς τον λόγον, το ήθος δε γλυκύτερος». Ήταν φυσικό τέτοια προσόντα να εκτιμηθούν, να αξιοποιηθούν και να αμειφτούν. Έτσι νέος ανέβηκε σε υψηλά στρατιωτικά και πολιτικά αξιώματα. Έγινε αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού και ανθύπατος της Ελλάδας.

Στην αριστοκρατική και καλλιεργημένη ψυχή του Δημητρίου ο λόγος του Θεού βρήκε τη θελητή, την «καλή γη», όπου σπάρθηκε και καρποφόρησε. Διακρίθηκε και ως χριστιανός, γιατί, όπως λένε οι βιογράφοι του και οι εγκωμιαστές του, ο άγιος Δημήτριος έγινε διδάσκαλος της πίστεως, την οποία δίδασκε σε κύκλο μαθητών του.

«Ην μεν ουν τω της ευσεβείας άλατι ηρτυμένος, τοινυν και ως ηδύ τι και φίλον Θεω τας πρώτας των ηλικιών διημείβετο το δε μη μείζον και, πλείστους άλλους αρτύειν, εσπούδαζε και προς ζωήν την κρείττω και θειοτέρων κατήρτιζε (Κωνσταντίνος Ακροπολίτης).

Όταν ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Μαξιμιανός –στα χρόνια του έζησε ο άγιός μας- διέτριβε στη Θεσσαλονίκη, ο Δημήτριος καταγγέλθηκε πως είναι χριστιανός «ως τη ευσεβεία διαβοητός». Συνελήφθη και οδηγήθηκε στον αυτοκράτορα. Ως καλός στρατιώτης του Ιησού Χριστού ο άγιος Δημήτριος ομολόγησε άφοβα την πίστη του κι έμεινε σ’ αυτήν ακλόνητος «Τω Χριστώ μου πιστεύω μόνον», διακήρυξε. Για τούτο συνελήφθη και ρίχτηκε στις φυλακές.

Ένας ειδωλολάτρης, ονομαζόμενος Λυαίος, διακρινόταν για το μέγεθος του σώματός του και τη δύναμή του. Ήταν το καύχημα και το καμάρι του Μαξιμιανού. Στους αγώνες που έγιναν στο στάδιο της Θεσσαλονίκης για να τιμηθεί ο αυτοκράτορας, ο Λυαίος πρότρεπε τους Θεσσαλονικείς να παλαίψουν μαζί του...

Ο μαθητής του αγίου Δημητρίου Νέστορας θέλησε να απαντήσει στην πρόκληση του αλαζόνα Λυαίου και να συμπλακεί μαζί του. Επισκέφτηκε το διδάσκαλό του στη φυλακή και του ζήτησε τη βοήθειά του. «Ο δε τω σημείω του Σταυρού κατασφραγίσας το μέτωπον αυτού», «και τον Λυαίον, φησί, νικήσεις και υπέρ Χριστού μαρτυρήσεις». Η δύναμη του Σταυρού και η ευλογία του αγίου γιγάντωσε την ψυχή του Νέστορα, ο οποίος με τη φράση «Ο Θεός του Δημητρίου βοήθει μοι» ανέστη τω Λυαίω και την αλαζονείαν αυτού κατέβαλεν, αποκτείνας αυτόν».

Η νίκη του Νέστορα θεωρήθηκε από το Μαξιμιανό προσβολή στο γόητρό του και γι’ αυτό διέταξε τον αποκεφαλισμό του Νέστορα και ακολούθως το φόνο του εμψυχωτή του Δημητρίου με λογχισμό. Ο υπηρέτης του αγίου Λούπος που παραβρέθηκε στο μαρτύριο, έβαψε το ένδυμα και το δαχτυλίδι του κυρίου του στο αίμα και μ’ αυτά έκαμε πολλά θαύματα. Συνελήφθη όμως κι αυτός και αποκεφαλίστηκε. Το σώμα του αγίου Δημητρίου τάφηκε από ευσεβείς άντρες στον τόπο όπου θανατώθηκε. (Κατά το Συμεών Θεσσαλονίκης ρίχτηκε σε βαθύτατο πηγάδι). Από τον τάφο του ανάβλυζε μύρο, με το οποίο θεραπεύονταν ντόπιοι και ξένοι, που έτρεχαν σ’ αυτόν για βοήθεια.

Γι’ αυτό ο άγιος Δημήτριος ονομάστηκε Μυροβλήτης.

φαντάζομαι να ξέρετε προς τα που πέφτει το ΚΤΕΛ...

Κυριακή, Σεπτεμβρίου 24, 2006

Blogs και του κώλου τα 9μερα..

συνέλθετε ρε...

μάθετε να λέτε τις σκέψεις σας στους φίλους σας (αν έχετε), γνωρίστε ανθρώπους, κοινωνικοποιηθείτε.. Ανοίξτε την καρδιά σας, και πείτε τα στον διπλανό σας.. Όχι σε μονόχνωτους, αντικοινωνικούς κομπιουτεράδες, πιθανώς αγάμητους από το 1821, που εκδηλώνουν τον τσαμπουκά τους μέσω των blogs..

Bloggers υπήρχαν και παληά, απλά δεν έγραφαν τις σκέψεις τις δικές τους, αλλά κατέγραφαν τα όσα έβλεπαν γύρω τους. Βέβαια, πρόσθεταν και το αλατοπίπερο τους, αλλά δεν έχουμε αποδείξεις για τις πιθανές ανακρίβειες..

Βέβαια παληά τους έλεγαν "γραφείς" (Scribes)..

Στην πρώτη φωτογραφία βλέπετε έναν αρχαίο Αιγύπτιο blogger που το αγαλματίδιο του υπάρχει στο μουσείο του Καίρου. Επειδή έκανε αφόρητη ζέστη, και οι Φαραώ γαμούσαν και έδερναν όποιον έπαιρνε θάρρος, οι καταπιεσμένοι Αιγύπτιοι την έπεφταν στην σκιά, και ..έγραφαν.. Τώρα, τι μαντζούνια έπαιρναν ταυτόχρονα, για να λένε "Ανω Αίγυπτο" την Νότια μεριά της χώρας και "Κάτω Αίγυπτο" την Βόρεια, δεν το γνωρίζω. Γνωρίζω όμως πως είχαν εφεύρει τις μπύρες, τις οποίες προφανώς κατέβαζαν σε φορητούς αμφορείς. Χώρια που μπορεί οι εξωγήινοι του Ντένιγκεν να τους είχαν προμηθεύσει και με περίεργες σκόνες, εδώ ολόκληρες πυραμίδες τους έκαναν..

Εδώ βλέπετε έναν blogger από την εποχή της Αναγέννησης (λίγο πρίν-λίγο μετά δεν έχει σημασία), εκεί να δείτε παραμύθια της Χαλιμάς (τα οποία actually καταγράφτηκαν την εποχή κείνη). Τι άγια δισκοπότηρα, πανούκλες, τι ιερές εξετάσεις, τύφλα νάχουν οι Πανελλήνιες.
Ο κάθε μπούφος ναίτης, ιησουίτης, άγγλος, γάλλος, πορτογάλλος, έγραφε..
Εμείς είχαμε τους νταλγκάδες μας με τους Τούρκους, και τον Μωάμεθ τον Πορθητή (ή Πορδητή κατ' άλλους), και αυτοί έγραφαν..
Χαντάκωναν βέβαια τα αρχαία μας κείμενα (αλογοκρισία και υποκρισία από τότε) αλλά όταν μάλιστα εφήυρε την τυπογραφία ο Γουεμβέργιος, εκεί να δείτε hits..

Να και ένας σύγχρονος blogger.. απάθεια στο βλέμμα, τα hits μόνον μετράνε.. Έχει λίγους φίλους, οι συζητήσεις του μαζί τους είναι ρηχές, επίπεδες, και πολλές φορές ανταγωνιστικές σχετικά με τα blogs τους. Αντί να συζητάνε τα "κόλπα" που τους έκανε η Λίτσα χτες βράδυ, ανταλάσσουν links. Ανίκανοι να γελάσουν πραγματικά, να αφοσιωθούν, να αγαπήσουν, να πονέσουν. Αν το 1918 υπήρχαν τα blogs, σίγουρα δεν θα είχε γίνει η Επανάσταση στην Ρωσσία. Όλοι θα είχαν ένα blog στο bolsevikos.com Πού δύναμη και κουράγιο για τέτοια.. Τα φαινόμενα αυτά που μανιωδώς γεμίζουν σελίδες στα blogs, καμμιά φορά είναι και χορτοφάγα (σαν τα ζόμπι), δεν καπνίζουν, δεν πολυ-πίνουν και είναι οπαδοί των ενεργειακών ποτών.. Νομίζουν πως εικοινωνούν, αλλά η επικοινωνία μέσα από το σύρμα, γίνεται άχρωμη και άοσμη.. Αν δεν το μυρίσεις το μουνί, δεν πρόκειται να το νοιώσεις μέσα απο τα .jpeg και τα .png

Να και ένας που δεν είχε ποτέ blog. Του φαινόταν αδιανόητο να κάτσει να γράψει τις σκέψεις του; Η απλά επειδή είχε πολλές, φρόντιζε να είναι πάντα με κόσμο, και να τις διατυπώνει δια ζώσης ; Το χαμόγελο του ήταν πάντα αληθινό, τόσο που πίστευες πως ένας τόσο αισιόδοξος άνθρωπος δεν μπορεί να πάθει τίποτε. Ο Βασίλης προτιμούσε να πάρει έναν παληό φίλο στο τηλέφωνο και να βγεί για φαγητό, αντί να του στείλει e-mail ή να κάνει posts στο blog του. Και το έκανε συχνά.. Ηταν απο τους ανθρώπους που δεν είχαν κόψει παρτίδες με το παρελθόν, καταλάβαινε πως οι αναμνήσεις του, καλές ή κακές, ήταν οι ρίζες του. Και πως χωρίς δυνατές ρίζες, θα μαραινόταν, θα καταδικαζόταν σε απομόνωση. Γιαυτό όταν κάποιος του περνούσε από τον νού, τον έπαιρνε τηλέφωνο.. Και φρόντιζε να τον δεί.. Γιατί ήταν κοινωνικός. Και γιαυτό δεν περνάει μέρα που να μην τον θυμηθώ. Κατάφερε να είναι μέσα στις σκέψεις μου.. Κατάφερε το "αιωνία του η μνήμη".
Τον χάσαμε στις 19/9/2006.. Πρόωρα και άδικα..

Αλλά, ακόμα και αν είχε άλλες 6 ζωές, πάλι δεν θα έκανε blog..


Πέμπτη, Μαρτίου 16, 2006

Πουτάνες τράπεζες....

όλοι γκρινιάζουν πως δεν τους φτάνουν, για την ακρίβεια, για την άσχημη μετάβαση από την δραχμούλα στο ευρώ (λες και ερωτηθήκαμε).

κανείς όμως δεν μιλάει για τις πουτάνες τις τράπεζες, που όταν βάλεις τα λεφτουδάκια σου, σου δίνουν 2% τόκο, αλλά όταν πάρεις δάνειο, σου χρεώνουν 12% τόκο.

Χαμηλά τα επιτόκια, οι λεφτάδες δεν συμφέρει να έχουν το μπακίρι στην τράπεζα, την πέφτουν στο χρηματιστήριο, και αρχίζει και ανεβαίνει... 4000 μονάδες, είναι στην μέση ανάμεσα στις 6000 που ήταν την χρυσή εποχή του '99 και στις 2000 μονάδες που ήταν μετά την πτώση..

Κατά τα άλλα, δανειζόμαστε για να πληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας, και υπερχρεωνόμαστε.. και βέβαια κανείς δεν αντιδρά...

Λουλού του καναπέ, κανισάκια βγαλμένα απο το κομμωτήριο...

Πούναι ρε τα μαντρόσκυλα της χώρας μας;
Μπας και διαβάζουν Ζαμπούνη και προσπαθούν από ημίαιμα να γίνουν γαλαζοαίματα;

Να πάρω την κατσαρόλα και την κουτάλα και να βγώ να διαμαρτυρηθώ στην πλατεία του χωριού;
να κάνω μπλουζάκι που να γράφει επάνω " ¡No Pasarán! ";

σκατά θα κάνω... θα δώ λίγη τηλεόραση και θα την πέσω..

Mantroskylo on-line

Ε, και η κουτσή Μαρία έκανε blog, να μην κάνει και ο Μαντρόσκυλος;

Κακώς σας βρήκα, γιατί σκοπός μου είναι με την πρώτη ευκαιρία να σας δαγκώσω το μπατζάκι, και ότι βρώ απο κάτω.

Γάβ !